Και εμείς εδώ, οι απόγονοι του Μ. Αλεξάνδρου και των Μακεδονομάχων, πώς θα λεγόμαστε; Όταν θα υπάρχει διεθνώς αναγνωρισμένο κράτος, δηλαδή εθνότητα, με το όνομα "Δημοκρατία της Μακεδονίας", εμείς τι ρόλο θα παίζουμε; Αυτόν της "μακεδονικής μειονότητας"; Και θα 'χουμε ή δεν θα 'χουμε γίνει ρεζίλι των Σκοπιανών αν τελικά αληθεύει ότι εκτός από το όνομα που μας κλέβουν θα μας απαγορεύουν του λοιπού να αναφέρουμε σε επίσημα έγγραφα την περιοχή μας Μακεδονία!

Η Δυτική Μακεδονία, λοιπόν, για χάρη των Σκοπιανών θα πρέπει να μετονομαστεί σε Δυτική Βόρεια Ελλάδα κ.ο.κ., γιατί αν κάνουμε το λάθος και ζητάμε κονδύλια από τα διάφορα κοινοτικά ταμεία για την Δυτική, την Κεντρική ή την Ανατολική Μακεδονία θα μας τα… παίρνουν οι Σκοπιανοί!

Και τα ποτάμια αίματος που κύλησαν για την ελληνικότητα της Μακεδονίας μας, όλο αυτό το αίμα πήγε χαμένο; Ένα απατηλό κατασκεύασμα του Στάλιν και του Τίτο, των τελευταίων 60 ετών, μπορεί να υποκαταστήσει την Μακεδονία μας με την τρισχιλιετή ιστορία της; Και φυσικά όχι. Γιατί προστρέξαμε, λοιπόν, να αποδεχθούμε πρώτοι εμείς μια ονομασία που τα ακυρώνει όλα αυτά; Γιατί "προδώσαμε" τη γραμμή που χάραξε το Συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κων/νο Καραμανλή το 1992, σύμφωνα με την οποία "η Ελλάδα δεν πρόκειται να αποδεχθεί ονομασία του γειτονικού κρατιδίου που θα περιέχει τον όρο Μακεδονία";

Μήπως γιατί θα γράφεται "Makedonija" και όχι "Macedonia"; Καλά, δεν ξέρουν οι πολύξεροι κατά τα άλλα διαπραγματευτάδες ότι και στα… κινέζικα να το γράψουν η Μακεδονία είναι μία και δεν αλλάζει και είναι ελληνική;

Είπε προχθές ο Άνθιμος της Θεσσαλονίκης ότι "βλέπει πένθος στη Μακεδονία μας"  υπονοώντας ότι θα έρθουν και ακόμη χειρότερες μέρες γι' αυτόν τον τόπο. Όμως, τέτοιες ηττοπαθείς και μοιρολατρικές δηλώσεις δεν προσφέρουν τίποτα αυτή τη στιγμή. Τώρα χρειάζεται ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ αλλά και άμεση αναθεώρηση της ελληνικής στάσης. Αν έγινε κάποιο λάθος χειρισμού να διορθωθεί. Αν το βάρος είναι μεγάλο για την Κυβέρνηση ας το μοιραστεί με τη σύγκληση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών. Να αποφευχθεί το "θάψιμο" αυτού του μεγάλου εθνικού θέματος. Δεν ταιριάζει σε έναν Καραμανλή και σε έναν Μολυβιάτη να βάλουν αυτοί την ταφόπλακα. Η ιστορία και οι αμέτρητοι ήρωες στέκουν παραδίπλα, σιωπηλοί αλλά αμείλικτοι κριτές. Και η Γοργόνα, που αιώνες τώρα στα πελάγη ρωτάει τους καπετανέους αν “ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος;" θα αλλάξει το σκοπό της και θα ρωτά: "Η Μακεδονία, είναι ελληνική;". Και αλίμονο σ' εκείνο τον καραβοκύρη που θα της δώσει αρνητική απάντηση.