Πρόκειται για φύλλα δρυός, κανέλας, λεύκης, φτέρης αλλά και απολιθώματα από δόντια καρχαρία, μαλάκια και κοράλλια. Σύμφωνα με δηλώσεις στα Νέα των Ελλήνων επιστημόνων που εξέτασαν τα ευρήματα, είναι πολύ πιθανόν να πρόκειται για απολιθωμένα ίχνη από την παλαιότερη χλωρίδα που ανακαλύφθηκε ποτέ στον ελλαδικό χώρο.

Τα φύλλα δρυός αποδεικνύουν ότι το συγκεκριμένο δέντρο, ύψους 28-30μ. και διαμέτρου 8-9μ., ευδοκιμούσε πολύ πριν από 30 εκατ. χρόνια.

Τα απολιθώματα φτέρης μπορεί να έχουν ηλικία 40 εκατ. χρόνων και αποδεικνύουν ότι τα δέντρα, με ύψος ώς και 4μ. ήταν πολυπληθή, σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ευρώπη.

Το δόντι καρχαρία που ανακαλύφθηκε έχει μήκος 4 εκ. και εικάζεται ότι ανήκει σε κάποια προγονική μορφή καρχαρία, μήκους 4-5μ.

Τα μαλάκια και τα κοράλλια που βρέθηκαν εικάζεται ότι απολιθώθηκαν από έκρηξη υποθαλάσσιου ηφαιστείου. Μεγάλοι πληθυσμοί μαλακίων ευδοκιμούσαν σε υφάλμυρες λίμνες στη σημερινή περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας και Θράκης, ενώ νοτιότερα, στη θάλασσα, υπήρχαν κοράλλια.

Τα απολιθώματα κανέλλας και λεύκης επιβεβαιώνουν, τέλος, την εικόνα της βορειοελλαδικής χλωρίδας πριν από τουλάχιστον 30 εκατ. χρόνια.

«Από τη δεκαετία του 1960 γνωρίζαμε ότι στην περιοχή του Έβρου διασώζεται τμηματικά ένα απολιθωμένο δάσος που περιλαμβάνει φοίνικες, πλατύφυλλα και κωνοφόρα δέντρα και το οποίο έχει ηλικία περίπου 25 εκατομμύρια χρόνια. Τα ευρήματα όμως που εντοπίσαμε μετά την πρόσφατη υπερχείλιση του Έβρου, μας αποκαλύπτουν ότι στη συγκεκριμένη περιοχή υπήρχε μια σπάνια χλωρίδα που ήταν πολύ παλαιότερη. Οι πρώτες ενδείξεις που έχουμε μιλούν για ένα οικοσύστημα με ηλικία μεγαλύτερη ακόμη και από 30 εκατομμύρια χρόνια» τονίζει ο καθηγητής Ευάγγελος Βελιτζέλος.